Periodyzacja, czyli podział dłuższego okresu treningowego (np. 6 miesięcy, rok, kilka lat) na mniejsze podokresy (miesięczne, 6 tygodniowe itp.), w których realizowane są poszczególne cele.
Przykład: koszykarz amator, lat 30.
Przychodzi koszykarz koło 30-stki grający w amatorskiej lidze. Główny cel to być lepszym w kosza. Na to składa się kilka aspektów – poprawne zakresy, wytrzymałość, siła, szybkość, dynamika, wyskok, moc, a przy okazji fajnie byłoby trochę się wyrzeźbić na wakacje.
Pierwszą od której zależy rozkład całego harmonogramu pracy, jest określenie czasu operacyjnego. Musimy wiedzieć na kiedy dany jegomość musi mieć szczyt formy. Dzięki temu, łatwiej będzie rozplanować poszczególne okresy.
Prawie każdy koszykarz, z którym trenuję, jako cel podał poprawę dynamiki, mocy, wyskoku. Nie zaczniemy jednak pracy od budowania mocy czy siły maksymalnej, kiedy podopieczny ma spore problemy z zakresami lub jest pierwszy raz na siłowni. Więc zaczynamy od mobility wraz z ćwiczeniami siłowymi utrwalającymi dane zakresy. W tym miejscu następuje wstępna adaptacja do treningu.