Temat zdolności poznawczych sportowców jest niesamowicie istotny. Oprócz niezależnych naukowców, interesuje to także duże organizacje sportowe, które mogą sobie pozwolić na finansowanie badań. Niestety większość z nich polega na testach komputerowych, lub niedajboże kartkach papieru. Jak pewnie domyślacie się, takie badania badają… zdolności klikania na padzie lub odpowiedzi na papierze – nie reakcje w dynamicznym środowisku sportowym.
Szczególnie w sportach drużynowych, kiedy mamy kilka-kilkanaście osób na boisku, musimy monitorować zachowanie dużej grupy, poszczególnych graczy, piłki, a do tego z każdym krokiem zmienia nam się perspektywa… ilość bodźców jest gargantuiczna w porównaniu do skąpych badań laboratoryjnych.
Co ciekawe, przeciwko takim sterylnym badaniom przemawia fakt, że sportowcy osiągali różne wyniki w zależności od pozycji. Ten sam test dawał różne rezultaty w zależności czy gość stał, czy siedział. [8] SICK!
Wpływ środowiska na czas reakcji. [MIĘCHO!]
Jeszcze jedno intrygujące badanie przeprowadzone prze Shim’a i kolegów [9]. Wzięli oni pod uwagę wnioski z poprzedniego akapitu i zbadali 25 tenisistów (13 kozaków i 12 początkujących). I teraz uważajcie. Trzy testy:
– odpowiedź na serw wyświetlany na ekranie
– odpowiedź na serw z maszyny serwującej piłki
– odpowiedź na serw od żywego przeciwnika.
Rezultat? 10 najlepszych tenisistów miało znacznie szybszy czas reakcji na serw przeciwko żywemu człowiekowi. Tłumaczą to ich doświadczeniem w grze, dzięki czemu potrafili lepiej czytać małe sygnały i przewidzieć gdzie i kiedy przeciwnik zaserwuje.
Więcej badań! Tylko proszę… lepszych jakościowo.
Po badaniu Johansson’a [10], które pokazało jak adaptuje się nasz system poznawczy w odpowiedzi na ruch (przeciwnika), nastąpiła fala nowych badań na temat neuronów lustrzanych. Wyniki tych badań potwierdzają związek między akcją / ruchem, a naszym postrzeganiem.
Więcej ciekawych i mniej ciekawych badań znajdziecie w artykule „The Potential Role for Cognitive Training in Sport: More Research Needed”.[11] Jak sam tytuł wskazuje – podsumowanie mówi, że potrzeba więcej badań, bo te które są robione to za mało. Duża część jest sponsorowana przez firmy robiące sprzęt do takich treningów, przez co są stronnicze. Inne zostały źle zaprojektowane, mają za małe grupy testowe albo nie przekładają się na warunki sportowej rywalizacji. Zainteresowanych odsyłam do bibliografii.
Wpływ treningu na funkcje poznawcze
Odpowiedni* trening jest dobry w każdym wieku. Sporo ostatnio się mówi o tym, że starsi ludzie powinni ćwiczyć bo zwiększa się gęstość ich kości, poprawia pracę system krążenia itp itd. Ale czy wiecie, że trening u starszych osób (z chorobami lub bez) wpływa również na funkcje poznawcze – skupienie, zapamiętywanie, czas reakcji etc. Co więcej, trening aerobowy zwiększa wielkość szarej masy w hipokampie! To jest bardzo konkretny GOOD NEWS. [12] [13] [14] [15]
To samo dotyczy dzieciaków. Aktywność fizyczna to wspaniałe narzędzie do poprawy funkcjonowania mózgu dziecka, które pozytywnie wpłynie na jego strukturę. [16] [17] [18]